نقش سبک رفتاری مدیران بر شکل گیری اثر گلم در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سبک­های رفتاری مدیران بر شکل­گیری اثر گلم در کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی ایلام به شیوه­ کمّی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی– همبستگی است. در این پژوهش سبک رفتاری مدیران به عنوان متغیر مستقل و اثر گلم به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته است. از جامعه­ آماری 350 نفری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1393، حجم نمونه 185 نفری مطابق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده­ها، پرسشنامه­ محقق ساخته است که از روایی صوری و محتوایی برخوردار است و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ برای تمام متغیرها بالای 7/. محاسبه شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون نشان داد، سبک رفتاری ابراز وجود و سبک پیش­برنده، بر کاهش اثر گلم مؤثر هستند، اما سبک رفتاری حمایتی و تحلیلی بر اثر گلم تأثیری نداشتند. بنابراین، می­توان بیان نمود که برنامه­ریزی مناسب جهت بهبود در زمینه­ سبک­های رهبریِ ابراز وجود و پیش­برنده بین مدیران، سبب کاهش اثر گلم در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی می شود.